Uitgeverij Blauwdruk, Wageningen

Het boek ‘Steden op Slik’. Terwijl sinds de jaren ‘80 van de vorige eeuw wereldwijd in steden in delta’s en aan rivieren sprake is van een vernieuwing van de relatie tussen stad en water, resulterend in nieuwe stedelijke waterfronten, staat die relatie tussen steden en water recentelijk weer sterk onder druk dankzij klimaatverandering, zeespiegelstijging en toenemende piekafvoeren van rivieren. De overheersende gedachte ten aanzien van steden in delta- en kustgebieden is dat voor het behoud van deze steden en regio’s een strijd gevoerd moet worden tegen het water van rivieren en zee. Deze gedachte is springlevend geworden dankzij alarmerende berichten over klimaatverandering en zeespiegelstijging, en dankzij diverse recente overstromingsrampen en hoogwatersituaties zoals New Orleans (2005) en Venetië (2019). Ook Nederland werd eind 2023 weer opgeschrikt door langdurige hoge waterstanden in de rivieren, IJsselmeer en langs de kust. Plannen voor nog meer dijken, ophogingen, nieuwe dammen en kustlijnen, zijn in de maak.
Weliswaar vormen initiatieven zoals het programma ‘Ruimte voor de Rivier’ en de Zandmotor belangrijke voorbeelden van een nieuwe aanpak, die meer gebruik maakt van natuurlijke processen in plaats van er een strijd tegen te voeren. Maar in de sterk verstedelijkte en geïndustrialiseerde delta’s en lagunes voert de inzet van zware technische ingrepen in het water systeem de boventoon.
Het boek is een pleidooi voor een andere lezing van de verhouding tussen steden in delta’s en lagunes en het water, en voor een geheel andere aanpak.